Nietsch sijt leucker dan wacker te worden ende je bent op eene kamp jarig… Dit ooverkwam 2 onderdanen, Jasmijn ende Sharmaine. Meer dan 100 onderdanen songhen: “Langh sullen sij leven” ende sij werden verwent met kadootjes.
Na ’t ontbijt mogten sij evenzeer nogh eeven trakteeren, eene ware traktatie voor d’arme onderdanen.
De Herauten kwamen onsch weer vertellen wat de dagh onsch kwam brenghen. Iedereen gingh vandaegh knutselen ende sporten. ’t sonnetje scheen dusch dat wasch alreedsch meegenomen. De lunch bestont weer uijt eene onoovertreff’leyck soepje met brood.
De vrouw’leyke onderdanen mogten vandaegh allemael hun garderobe aenvullen met eene nieuwe hoet ende de mann’leyke onderdanen mogten eene schilt maeken. Dit moogt sij na afloop van desche geweldighe weeck mee naer huisch nemen.
Nadat iedereen in de son sijn conditie hat verbetert wert er nogh eene toernoij gedaen met eene ander soort wapen dan gebruik’leyk, nam’leyck water. Iedereen moest er aen geloven maer ’t wasch wel heel leuck.
De kockinnen hadden voor onsch alsch diner langhe boterhammen. Dat sijt soo heerlijck dat niemant door heeft dat sij voorzeker 6 boterhammen met gesont belegh naer binnen wercken. Want ’t sijt egt sooooo lecker!! Helaesch leijdde dit diner tot eene gevegt tussen versghillende groepen waerbij de nieuwe leijdingh voorzeker niet ontzien werd. In de volksmont heet soietsch eene kampdoop.
Nadat iedereen sigzelve weer hat opgeknapt ende oock ’t erf schoon gemaekt was, wert desche dagh afgesloten met eene feeschtje, waerbij evenzeer nogh kleijne korte leucke spelletjesch werden gedaen.
Al met alreedsch weer eene geslaegde dag.